Co się działo u mnie w grudniu 2019

            Jak to dobrze, że ten grudzień się już skończył! Nie, nie dlatego że był jakiś zły. Po prostu bliżej do wiosny i dni są dłuższe. Było trochę zbyt dużo obżarstwa,  trochę za dużo stękania. 

Bardzo nie lubię tego stękania, ale gdzieś muszę dać upust. Później łapię się za głowę, co ja wypisuję i wszystko kasuję. Że moje koty to wszystko ze mną wytrzymują...
A ogólnie, to grudzień nie był zbyt interesujący. Nic nie przeczytałam, z wyjątkiem materiałów szkolnych, były jakieś egzaminy. Jak się domyślacie, zdałam je wyśmienicie, ale to jeszcze nie koniec, bo coś tam jeszcze czeka. Nie sprzyjają nagłe napady senności, napady kaca bez kaca, czyli bez alkoholu. Dlatego nie lubię tego czasu już po wigilii. Nie dlatego, żebym nie lubiła świąt. Święta są miłe, ale miłość ludzka, nadmiar jedzenia, moje nieumiarkowanie i nieumiejętność odmawiania źle się dla mnie kończy. Moja wątroba marudzi, co się odbija na moim nastroju. Nic mi prawie jeść nie wolno, a tyle kuszenia, zapraszania, namawiania. No jedz! Nie może się zmarnować! A ja rosnę nie w tę stronę, którą bym chciała. Jak to dobrze, że ten grudzień się skończył. Może w końcu się dopnę, ale nie można tyle marudzić, dobrze że buty i czapka są jeszcze dobre. 

Na początku grudnia już zakwitł mój jedyny storczyk. Byłam też u młodszej córki Ani, którą widzicie na zdjęciu. Nie mogę dojechać do Asi, która mieszka dużo dalej, ale mam nadzieję że w tym roku uda mi się wygłaskać jej koty, mamę mojej Gryzeldy oraz  sędziwą labradorkę. No i moje wnuki, które tylko patrzeć jak z domu wyfruną.
Nie wiem jak Wasze koty, ale moja Gryzelda uwielbia choinkę, Sissi tylko chwilami coś z niej wykrada, żeby pół nocy urządzać polowanie. Często słyszę, że innych koty są grzeczne, nie wchodzą na stół, nie zwalają choinki... Yhy. Zamontujcie sobie kamerkę, zaobserwujcie co robią, kiedy nikogo nie ma w domu. Po drugie: ludzie się różnią, zwierzęta też. Nie bądźmy dziećmi, wiemy jak jest. 

Gryzelda za to od początku musi być ciągle w centrum uwagi. Ledwo usiądę i już ją mam na kolanach. Mimo większego apetytu niż jej pańcia jest drobną koteczką, ma problemy z trzustką, przez co nie jest łatwo z jej karmieniem. Druga za to całe dnie przesypia, ewentualnie pozwoli się wygłaskać, wyczesać sierść i wraca na swoje legowisko. Wszystko musi być pod jej kontrolą, zdjęcia kiedy sama na to pozwoli. 

Dostałam, ale ich jeszcze na nogach nie miałam. Były też spacery za Odrę, jak widać płynie sobie spokojnie.

Nie zabrakło też kosmetyków. Ulubiona maska do włosów cienkich i suchych Kerastase, mus do ciała Nacomi, który nie grzeszy wydajnością, olejek do demakijażu, także serum do twarzy z dzikiej róży The Ordinary.

Była też przygoda z tuszem do rzęs Inveo, który okazał się totalnym niewypałem, na szczęście w porę pospieszył Mikołaj i przyniósł najpierw jeden, później drugi tusz razem z primerem. Nie zabrakło też wymarzonej Chanel. Było też dużo innych prezentów od cudownych ludzi, których nie pokażę na blogu 😁

Czy mam jakieś plany? Jak każdy je mam, ale nie powiem głośno, żeby nie zapeszyć. Sama nie mam pewności czy mi zdrowie na wszystko pozwoli. Mam marzenia, między innymi, żeby więcej mi zdrowia nie ubywało, bo już niewiele go zostało, żeby moim kotom nie zabrakło głaskania oraz dobrej karmy. One byle czego jeść nie mogą. Żebym była w stanie spełniać marzenia innych. A jaki był Wasz grudzień?

Ściskam! ❤️