Październikowe wspomnienia

      Dni uciekają jak szalone, uciekł też i październik. Było kilka słonecznych dni, ale to pierwsze zdjęcie pochodzi akurat z banku darmowych zdjęć, bo mi się po prostu nie chciało robić zdjęć jesieni, tarzać po liściach, czy robić zdjęć dyniom. Z dyni najbardziej lubię pestki, więc ich u mnie nie zobaczycie. Coś tam jednak się działo.

Te kilka słonecznych dni pozwoliło mi jeszcze wypuścić je na parapet. Dalej naprawdę ich nie ciągnie, chociaż i tak są pod moim okiem. Kiedy wychodzę, nie otwieram nawet okna uchylnego.

Zdarzyło mi się jeszcze posiedzieć na ławce. Teraz już chyba to niemożliwe. Tę piękną spódnicę zdobyłam od sąsiadki. Jak dobrze, że jeszcze się w nią mieszczę. Kiedy próbowałam ściągnąć przez górę, było ciężko, aż niemożliwe. Rozmiar  S to dla mnie  na historia. Myślę jednak, że z dietą nie będzie tak trudno, ale o tym za chwilę.

Było też trochę przyjemności. Wykończyłam ulubione suplementy Vitter Pure.

Były też bardzo bolesne problemy ze zdrowiem. Najpierw zaatakowało mi nerki, na szczęście okazało się, że to nie kamień. USG wykazało jednak coś bardziej strasznego, co dotyczy mojej wątroby. Z dietą zaprzyjaźniam się na dłużej, na dalsze badania brak mi jednak odwagi. Czas się zająć zaniedbanym życiem duchowym. Nie będziemy jednak się skupiać na chorobach, ani wzmagać strachu. Były też rzeczy przyjemne. 

Jesienne makijaże, na które ostatnio coś nie mam nastroju, możliwe że przez tą jesień i zmianę czasu na zimowy. Krótsze dni zabijają moje chęci do wszystkiego. Po prostu nic mi się nie chce. 

Przyszła też nowa paka od Pixi, gdzie jak zawsze są lepsze i słabsze kosmetyki. Najbardziej spodobały mi się paletki, chociaż i tak kuszą mnie jeszcze inne.

Byłam też w salonie fryzjerskim obciąć co nieco i tak sobie myślę, że za mało. Włosy nadal się plączą, nadal wyślizgują z gumki sprężynki. Halloween nie obchodziłam, jakoś też nigdy mnie nie ciągnęło, chociaż podziwiam kreatywność makijażu. Nie kupiłam nawet na tą okazję cukierków. Trudno kupić cukierki, nawet oddać buty do naprawy, kiedy ostatnia złotówka poszła na leki... Dzieci za to bardzo chętnie posłuchały mnie i poszły nakarmić bezdomną kotkę. Mimo to był to koszmarny dzień. Mój dokarmiany kotek tego dnia zginął tragicznie, został potrącony. Niestety, nie udało się uratować :(

Ludzie najpierw biorą sobie maskotkę, a kiedy zaczynają się problemy, wywalają na pastwę losu. W domu niby laboratoryjny porządek, ale wystarczy wyjść na zewnątrz... i wtedy hulaj dusza! Syf nad syfami. Chcesz zrobić zdjęcie i nie da się, bo wszędzie śmieci. Dodałabym jeszcze kilka słów, ale nie chcę się nakręcać. 

Kotek za tęczowym mostem, mam nadzieję, że uda się choć inne uratować...

Mamy listopad. Jak na święta zmarłych przystało, poświęcam te dni na modlitwę za wszystkich, których w życiu spotkałam. Chociaż tyle.

Pozdrawiam cieplutko!